De beginjaren van Banjer bracht hij bij mij in Hilversum door in een klein 2 kamer appartement. Hij werd daar het maatje van mijn al ouder wordende kater Tijger.
Banjer was daar al een kei in het verzinnen van manieren om zijn aandacht op te eisen. Een van zijn trucjes was wel erg slim.
Naast mijn keukenblok zaten twee lichtknoppen. 1 voor de woonkamer en 1 voor de keuken. Onder deze 2 zat een grotere knop voor ventilatie in keuken en badkamer.
Banjer had al heel snel door dat als hij op het aanrecht klom bij die knoppen kon. Ook ontdekte hij dat als hij die midden in de nacht indrukte ik mijn bed uit moest. Hij blij want dan zag hij mij. Hij sliep namelijk niet bij me in de slaapkamer. Als hij de ventilatieknop in drukte kon ik hem in de badkamer uitzetten. Hierdoor kon hij me dan niet zien. Dat werkte helaas niet met de lichtknopjes.
Na veel nachtelijke wandelingen plakte ik dan maar ducktape over de knoppen heen in de hoop dat het zou stoppen.
Maar nee, als Banjer iets wil, dan lukt het hem. Ondanks de stevige tape bleef hij er net zo lang aan krabben tot hij de knop weer aan kon drukken en ik mijn nachtelijke wandelingen weer voort moest zetten.
Hem dan maar bij mij laten slapen was ook geen optie omdat hij dan de gehele nacht zijn best deed om mij wakker te houden en ik het niet zo fris vond.
Hij had nog een andere truc.
In mijn slaapkamer had ik inbouwkasten. De achterkant van die kast was weer de inbouwkast in de woonkamer.
Boven die kasten zaten ruiten.
Als ik dan in bed lag klom Banjer in de keuken via mijn wasmachine op de scheidingswand tussen woonkamer en keuken. Dan liep hij tot het eind en sprong dan over op de inbouwkast in de woonkamer. Dan kon hij voor het ruitje gaan zitten en keek dan zo de slaapkamer in waar hij mij dan kon zien liggen. Daarna begon hij dan heel hard te miauwen.
Hij kon dit dan heel lang volhouden. Uiteraard niet bepaald bevorderlijk voor de nachtrust
Banjer was daar al een kei in het verzinnen van manieren om zijn aandacht op te eisen. Een van zijn trucjes was wel erg slim.
Naast mijn keukenblok zaten twee lichtknoppen. 1 voor de woonkamer en 1 voor de keuken. Onder deze 2 zat een grotere knop voor ventilatie in keuken en badkamer.
Banjer had al heel snel door dat als hij op het aanrecht klom bij die knoppen kon. Ook ontdekte hij dat als hij die midden in de nacht indrukte ik mijn bed uit moest. Hij blij want dan zag hij mij. Hij sliep namelijk niet bij me in de slaapkamer. Als hij de ventilatieknop in drukte kon ik hem in de badkamer uitzetten. Hierdoor kon hij me dan niet zien. Dat werkte helaas niet met de lichtknopjes.
Na veel nachtelijke wandelingen plakte ik dan maar ducktape over de knoppen heen in de hoop dat het zou stoppen.
Maar nee, als Banjer iets wil, dan lukt het hem. Ondanks de stevige tape bleef hij er net zo lang aan krabben tot hij de knop weer aan kon drukken en ik mijn nachtelijke wandelingen weer voort moest zetten.
Hem dan maar bij mij laten slapen was ook geen optie omdat hij dan de gehele nacht zijn best deed om mij wakker te houden en ik het niet zo fris vond.
Hij had nog een andere truc.
In mijn slaapkamer had ik inbouwkasten. De achterkant van die kast was weer de inbouwkast in de woonkamer.
Boven die kasten zaten ruiten.
Als ik dan in bed lag klom Banjer in de keuken via mijn wasmachine op de scheidingswand tussen woonkamer en keuken. Dan liep hij tot het eind en sprong dan over op de inbouwkast in de woonkamer. Dan kon hij voor het ruitje gaan zitten en keek dan zo de slaapkamer in waar hij mij dan kon zien liggen. Daarna begon hij dan heel hard te miauwen.
Hij kon dit dan heel lang volhouden. Uiteraard niet bepaald bevorderlijk voor de nachtrust